Eerst het dorp en de winkels in. Dat ging heel erg goed en ze waren beiden erg tevreden.
Toen het buitengebied in en op verzoek van de instructrices ging Zelda van de lange lijn waarmee we tot nu toe trainen. Helaas ging het al meteen mis. Ze rende een houtsnipperpaadje op en wachtte erg lang met ons achterna komen. Ze is een sloot ingedoken, die weliswaar droog stond, maar het allerergste was dat ze daarna een maisveld in rende en zich daar ruim een kwartier lang kostelijk heeft vermaakt zonder dat wij haar aandacht konden trekken. Gelukkig staat er op de hoek van het maisveld een picknicktafel in de schaduw van een paar bomen. Daar was het voor de wachtenden aangenaam toeven. Omdat het maisveld aan een erg rustig straatje ligt, hoefden we ook niet zo bang te zijn voor langsrijdende auto's als Zelda wel het veld uit zou komen.
Helaas is het wel duidelijk dat dit gedrag niet kan voor een hulphond. Zelda is dan nog wel jong, maar moet wel blijk geven van aandacht voor haar baasje, ook als ze de fout ingaat. Helaas heeft Zelda een erg onafhankelijk karakter en kan ze zich prima alleen vermaken. Dat maakt het moeilijk voor haar om te kiezen voor de zekerheid die haar baasje biedt. Toch is dat onafhankelijke ook wel heel erg leuk. Het is een genot om naar haar te kijken als ze met een speeltje in de tuin bezig is. En op zich is het ook een fijne eigenschap voor een hulphond, maar bij Zelda lijkt het een beetje veel. Zelda is echt een heerlijke hond. Heel erg lief voor groot en klein, mens en dier en af en toe een beetje onzeker. Ze is natuurlijk nog niet zo heel lang bij ons en we zijn ook blij dat ze steeds meer uit zichzelf het contact met ons opzoekt. Dat is dus allemaal prima in orde.
Morgen heben we een afspraak bij Hulphond Nederland in Herpen. Hoofdtrainer Jeroen wil haar graag zelf nog even beoordelen. Daarna zal beslist worden over de toekomst van Zelda. Dat wordt dus een heel spannende middag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten