Zelda moet meer aandacht voor ons krijgen. Daarom lopen we nu nog meer rondjes, staan vaker stil, lopen achteruit en zigzaggen we over de weg en de paden in de omgeving, hebben we meer tempowisselingen ingebouwd (valt nog niet mee met onze Bourgondische lijven....). Op afstand ziet dat er vast raar uit, maar alles voor aandacht en het goede doel. We belonen dus nu ook heel erg veel als ze naar ons kijkt.
Dat belonen is meteen ook moeilijk omdat Zelda niet hetzelfde Bourgondische uiterlijk mag krijgen als wij hebben. Voor de meeste beloningen gebruiken we haar eigen voer. Gelukkig heeft ze dat zelf niet door! Maar je kunt een brokje natuurlijk maar 1x geven. Dus hebben we besloten om de brokjes voor de beloning door te snijden. Een hele klus, want de brokjes zijn hard en rond en moeten ook in 2 redelijk gelijke helften gehakt worden. Aan een schilfertje heb je zo weinig, dat verpulvert in het beloningszakje. Zelda vindt het allemaal prima, als ze maar wat krijgt. Dus sta ik op zondagochtend ruim een uur lang brokjes te splijten, zodat we volgens berekening een week lang gehalveerde beloningen hebben. Omdat ik van berekeningen houd, heb ik achteraf uitgeteld dat ik zon 1300 (!) brokjes heb gehalveerd. Letterlijk tot de blaren me op de vinger stonden en ik mijn toevlucht heb gezocht tot een werkhandschoen.
Je moet er wat voor doen, maar dan heb je ook wat. Zelda vindt het geweldig al die lekkere hapjes onderweg. Ze doet gelukkig ook extra haar best en daar is het allemaal om begonnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten