Even voorstellen

Even voorstellen:
Zelda is een 6 maanden jonge pup van Hulphond Nederland (www.hulphond.nl).
2 dagen geleden is Zelda ons leven binnengerold omdat haar vorige gezin de zorg voor haar niet meer aankon.
Volgens de pupinstructrice van Hulphond Nederland is Zelda een slim meisje met een behoorlijk eigen willetje, dat mensen handig naar haar hand weet te zetten, met haar lieve snoetje en mooie oogjes. Normaal gesproken worden pups als ze ongeveer 8 weken zijn een jaar lang in hun puppy gastgezin geplaatst.

Helaas kon het oorspronkelijke puppy gastgezin de zorg voor Zelda niet meer aan, ondanks de extra hulp die Hulphond Nederland heeft gegeven bij het opvoeden. Er moest dus een nieuw puppy gastgezin gezocht worden. Omdat wij inmiddels weer op de wachtlijst stonden voor een nieuw pupje heeft Hulphond ons gevraagd of wij dit pupje verder willen opvoeden.
Uit alles blijkt dat het oorspronkelijke puppy gastgezin met veel enthousiasme is begonnen aan de opvoeding en daar ook veel tijd in heeft gestoken.
Zelda blijkt een prima basis opvoeding te hebben om mee te starten en maakt makkelijk contact.
We hebben naast de standaard ‘uitrusting’ die hoort bij een pup van Hulphond Nederland, ook allerlei dingetjes meegekregen die het vorige gezin voor haar heeft aangeschaft, zoals matje, speeltjes en lekkere hapjes.
Het is dan ook vooral voor het gezin in kwestie erg jammer dat ze toch hebben moeten besluiten om, vooral ook in het belang van het hondje, de zorg voor Zelda aan anderen over te laten.

Een puppy-gastgezin steekt veel tijd en energie in de opvoeding van de pup om er een sociale, zelfverzekerde hond van te maken.
Een hond die zich overal gemakkelijk thuisvoelt en een echt maatje wordt voor zijn baasje.
De zorg voor een jonge pup, vooral als het een slimmerd betreft, wordt nog wel eens onderschat.
Zelda is de tweede pup die we gaan opvoeden. Onze vorige (eerste) pup was ook een slimme rakker met een eigen willetje. Ik weet niet of dit heeft meegespeeld bij het selecteren van het gezin waar Zelda opgevangen zou kunnen worden.

De eerste dagen zijn ons redelijk gemakkelijk afgegaan. We hebben duidelijk wat geleerd van onze eerste pup. Toen hebben wij bijvoorbeeld de krant opgezegd omdat we aan lezen niet meer toekwamen. We hebben na onze eerste pup ook bewust een pauze ingelast om ons huis eens goed op te ruimen.
Maar we hebben in de 5 maanden dat wij zelf geen hond hadden wel regelmatig logeerhonden over de vloer gehad...voor de gezelligheid.
We weten inmiddels uit ervaring dat er dingen blijven liggen omdat je met de hond wilt trainen, wandelen, knuffelen en ga zo maar door.
Gelukkig kregen (en krijgen!) we geweldige ondersteuning van Hulphond Nederland.
Daardoor zijn we voor veel valkuilen behoed en werd er met ons meegedacht als er toch iets niet zo goed ging.
Voor ons was (en is) het een voordeel dat zo'n pup overal mee naar toe mag (en moet, want jong geleerd is oud gedaan).
We zijn gewend geraakt aan een ander dagritme omdat de hond ook aandacht nodig heeft. Als gezin, bestaande uit 2 volwassenen met een baan, was er niet zoveel structuur voor de komst van onze eerste pup. Dat is wel veranderd, al vinden wij het nog steeds een uitkomst dat een pup in opleiding overal mee naar toe mag.
Ook familie, vrienden en kennissen hebben hun deur ver opengezet  en helpen zo mee om een goede basis te creeren zodat het pupje ook wordt toegelaten voor de vervolgopleiding van een hulphond. Een eigen hond zou niet of minder vanzelfsprekend mee op bezoek mogen. Zonder deze ondersteunende achterban is het opvoeden van een pup van Hulphond Nederland heel wat lastiger.

We hebben er eigenlijk maar een uurtje over hoeven denken of we dit pupje wilden opnemen.
Je mist natuurlijk de echte 'baby'tijd, het hele zachte buikje, maar ook de nachtelijke plasmomenten van de eerste weken.
Je mist de puppytandjes en de gaten in je t-shirt omdat die tandjes toch wel heel erg scherp zijn.
Je mist het niet zo stabiele loopje, de ontdekkingstochten en de verbazing over al het nieuwe.
Maar er blijven genoeg leuke dingen over. In een periode van 4 maanden heeft zo'n hondje nog lang niet alles meegemaakt. Er blijft dus genoeg te ontdekken.
En natuurlijk gun je zo'n 'kleuter'hondje ook een stabiel leven en een nieuwe kans om een goede hulphond te worden.
We hebben nog dezelfde avond zo’n 200 km gereden om dit hondje, ongezien, op te halen op haar tijdelijke opvangadres en thuis te brengen. We houden wel van een uitdaging.

Natuurlijk zien wij dingetjes die wat aandacht nodig hebben. Maar dat is het geval bij alle jonge hondjes. Zelda blijkt een ongelooflijk scherp oog te hebben voor rondwaaiende blaadjes en vergeet dan alles om haar heen. Dat kan natuurlijk gevaarlijke situaties opleveren op straat.
Stokjes zijn ook leuk, maar ik heb de indruk dat ze die vooral oppakt omdat ze denkt dat er een beloning aankomt als ze ze weer loslaat.
Dus gaan we nu opeens harder lopen of kiezen een andere richting in de hoop dat ze verrast wordt door de actie en daardoor het stokje laat vallen zonder dat er een gesproken woord aan te pas komt. Ook vindt ze allerlei insecten in en om huis. We hebben nu dus zomaar een vliegenvanger, maar het is natuurlijk wel iets wat ze moet afleren.
Luisteren is soms moeilijk, maar ze is nog jong, dus met veel geduld komt dat wel goed.
Nu we haar een paar dagen kennen, hebben we er alle vertrouwen in dat zij, met geduld en consequent optreden later als echte hulphond ingezet kan worden.

Ongetwijfeld zullen ook wij ons weer af en toe op ons hoofd krabben en denken ‘waar zijn we aan begonnen’, maar dat hoort erbij en dat maakt het ook interessant. Het helpt dat we het hele traject al eens gedaan hebben. We merken dat we er ook zelf door veranderd zijn en dat we eerder door hebben wat onze kleine huisgenoot van plan is. at we relaxter met haar nukken kunnen omgaan en beter kunnen relativeren. Honden zijn uiteindelijk geen  geen robotjes en dat maakt de interactie tussen mens en dier ook zo leuk. We weten dat er een moment komt dat je niet elke 5 minuten op moet staan om de hond, stilzwijgend, weer bewust te maken van zijn plaats in het gezin, Dat de banken uiteindelijk van hun (tijdelijke) blokkades kunnen worden ontdaan, omdat hondlief zich er niet meer op nestelt en dat matjes gewoon op hun plaats blijven liggen.

Wij gaan ervoor en hopen met Zelda een fijne tijd tegemoet te gaan, waarin we veel van elkaar leren.