Einde oefening

Wat we al vreesden is uitgekomen: Zelda is afgekeurd als Hulphond. Er wordt nu gekeken of ze ingezet kan worden als hond voor een autistisch kind. Als dat niet lukt, kan ze misschien nog opgeleid worden als speurhond en anders wordt ze gewoon een heel gezellige, lieve huishond.
Helaas zal ze, in haar eigen belang, niet bij ons blijven. Wij zijn nogal uithuizig en dat is goed te combineren met een hond die overal mee naar toe mag omdat ze uiteindelijk hulphond wordt.
Helaas is ze niet bij alle familieleden en vrienden meer welkom als dat niet langer het geval is, want waar leg je dan de grens als er meerdere mensen een hond hebben. Zelda zou dan, mede door de reistijd naar familie en de meeste vrienden, wel heel vaak alleen thuis zijn. Ook hebben wij nu beiden een baan waarbij we afwisselend thuis kunnen werken of Zelda zelfs mee naar kantoor kunnen nemen. Als dat niet langer het geval is, zit ze nog meer alleen thuis.  Dat is geen bestaan zoals wij dat wensen voor een hond en dus moeten we met pijn in ons hart, misschien al op heel korte termijn, veel te snel alweer afscheid  van een heel gezellige en lieve huisgenoot nemen.
Tot die tijd gaan we gewoon lekker door met trainen en gaan we vooral zoveel mogelijk nog van haar genieten.